‘Eigenaardig dat vissen in hun eigen urine zwemmen.’
Sinds zijn debuut in 2004 is Bert Gabriëls uitgegroeid tot een zeer gewaardeerd en veelgevraagd comedian in Vlaanderen én Nederland. Zowel op de planken als op het kleine scherm gaat hij niets of niemand uit de weg... vooral zichzelf niet!
• Wanneer heb je beseft dat mensen je grappig vinden?
• Ik heb eerst theater geprobeerd. Ik heb een theateropleiding
gevolgd en dan na mijn studies een theatergezelschap begonnen.
Dat heb ik ongeveer 4 jaar gedaan, daarna is dat failliet gegaan.
Tijdens die opleiding had ik al grappen geschreven. Wanneer het
theatergezelschap failliet was ben ik naar Amsterdam getrokken om
met de stukken die ik had geschreven cabaret te gaan doen en daarmee
op te treden.
• Ging dat dan meteen?
• Dat ging eigenlijk vrij snel. Ik merkte dat van die voorstelling een
aantal dingen van werkte. Ik had dan ongeveer 10. Nadien duurde
het wel vrij lang voordat ik meer had. Ik bleef een beetje in hetzelfde
steken. Maar na een jaar begon het te vlotten om ook zelf te schrijven
en te verzinnen. Het heeft toch 2 jaar geduurd om door te hebben
dat het werkt.
• Vanwaar haal je je grappen? Ze zijn soms zo doordacht.
• Je haalt gewoon alles uit je hoofd. Je probeert grappig te zijn. Er
zijn 2 dingen belangrijk in comedy dat is een goede grap kunnen
vertellen en over iets te praten waar anderen het nog niet hebben
over gehad. Er zijn een paar thema’s: bejaarden, relaties, schoonmoeders,...
waar heel veel moppen over bestaan. Dat moet je wel
ontwijken en dan moet je op zoek gaan naar rare onderwerpen.
• Zoals die mop over lucht, dat je daar op kan komen.
• Ik geloof dat ik ergens gelezen had dat het bij vissen eigenaardig
is dat ze in hun eigen urine rondzwemmen en inslikken. Toen dacht
ik dat is wel handig om te denken van vissen dat dat eigenaardig is,
maar wij doen net hetzelfde met lucht.
Het is iets van doorredeneren, even nadenken en vooral de
evidenties die mensen hebben een keer omdraaien. Dan is het geen
evidentie meer. Dat kan je altijd doen en dat werkt in comedy heel
goed.
• Lees je dan ook veel kranten?
• Ik probeer dat te doen, maar ik heb eigenlijk geen tijd. Comedy is
vrij veel werk. Het wordt nogal onderschat. Er is heel veel werk aan
want je kunt maximum 2 à 3 grappen per dag schrijven en er zitten er
10 tot 15 in een minuut.
• Was je van kleins af aan al van plan om dit te doen of is het
idee gegroeid?
• Vroeger keken wij naar de Nederlandse tv, en toen zag ik cabaretiers
als Toon Hermans, Wim Sonneveld, ... En dat wou ik wel doen,
want daar keek ik enorm naar op. Maar ik heb het lang niet mogelijk
geacht omdat het moeilijk was om in te schatten of dat nu wel kon.
Pas nadat ik zag dat mijn theaterdroom niet echt ging lukken, heb ik
het terug opgepikt.
• Kan je van stand-upcomedy leven?
• Dat beslis je niet zelf of je daarvan kan leven. Om daarmee
genoeg te kunnen verdienen moet je populair zijn. En of je populair
bent, beslist het publiek.
Er zijn comedians die misschien technisch minder sterk zijn of minder
goede grappen schrijven maar toch populairder zijn dan andere die
technisch wel sterk zijn.
Ik kan er op dit moment van leven omdat ik de laatste twee jaar een
tv programma (red. zonde van de zendtijd) heb mogen maken.
Ik hou wel mijn echte job achter de hand. Ik ben jurist van opleiding.
Als ze mij volgend jaar niet meer goed vinden dan is dat zo. Ik
ken veel collega’s die goed zijn, maar die op dit moment geen werk
hebben omdat ze vergeten zijn door het publiek. Over twee jaar
herontdekken ze die misschien, en kunnen ze terug gaan spelen.
• Wat is het geheim achter humor?
• Het is een kwestie van volhouden en vooral schrappen, wat in alle
artistieke of creatieve bezigheid zo is. Er zijn comedians die slecht
zijn, en toch blijven volhouden. De grootste oorzaak is dat die niet
schrappen. Als er met een mop drie keer na elkaar niet gelachen
wordt, moet je ze weggooien. Als je ze dan nog blijft vertellen, ben je
een slechte comedian.
Je moet kunnen weggooien waar ze niet mee lachen en ondertussen
bijschrijven. Dat is werken, discipline. Er voor zorgen dat je een mop
formuleert waarmee de mensen mee kunnen lachen.
• Soms moet het wel moeilijk zijn als je een grap hebt die je zelf
heel goed vind, maar het publiek lacht er niet mee.
• Ja, dat is heel moeilijk. En toch als je heel koppig bent, vind je wel
tien verschillende manieren om ze te vertellen.
Maar het is toch een kwestie van testen. Als ze niet lachen, gooi het
weg. Het is zo vervelend om comedians slechte moppen zien vertellen.
Jasmien Claeys
Geen opmerkingen:
Een reactie posten